آزمون پرتونگاری
روش آزمون پرتونگاری برای تشخیص عیوب داخلی در مواد و شکل های بسیار مختلف استفاده می شود. فیلم پرتونگاری مناسب، پشت نمونه ای آزمون قرار داده می شود و با عبور اشعه X یا اشعه گاما (رادیوایزوتوپ های Co-60 و Ir-192) نمونه مورد تابش قرار می گیرد. شدت اشعه X یا اشعه گاما در حالی که از میان قطعه عبور می کند مطابق با ساختار داخلی نمونه تغییر می کند و در نتیجه فیلم اشعه دیده، پس از پردازش، تصویر سایه قطعه موسوم به پرتونگاشت را نشان می دهد. سپس برای بدست آوردن اطلاعات درباره عیوب موجود در نمونه، تفسیر می شود. این روش بر روی طیف گسترده ای از محصولات مانند قطعات آهنگری، ریختگی و جوش استفاده می شود. برخی از مزایای آزمون پرتونگاری عبارتند از:
- می تواند برای بازرسی همزمان مناطق وسیعی مورد استفاده قرار گیرد.
- برای طیف وسیعی از مواد مناسب است.
- می تواند برای بررسی ساختار داخلی، مونتاژ یا ترازبندی استفاده شود.
- مدرک دایمی ارائه می دهد.
- به کالیبره کردن در محل کار احتیاج ندارد.
- وسایلی برای بررسی کیفیت پرتونگاری در دسترس است.
- تفسیر پرتونگاری می تواند در شرایط راحتی انجام شود.
بعضی از محدودیت های این روش عبارتند از:
- اشعه X و گاما به سلامت انسان آسیب می رساند.
- عیوب صفحه ای را به راحتی نمی توان تشخیص داد.
- دسترسی به هر دو سمت نمونه مورد نیاز است.
- حدود ضخامتی که می تواند بازرسی کند محدود است.
- در بسیاری از موارد مناطق مشخصی، به خاطر شرایط هندسی نمی تواند پرتونگاری شود.
- با ضخامت نمونه حساسیت بازرسی کاهش می یابد.
- گران است.
- عمق ناپیوستگی را نشان نمی دهد.
- به مهارت قابل ملاحظه ای برای تفسیر پرتونگاشت ها نیاز دارد.
