تست ذرات مغناطیسی MT
براي تست عيوب سطحي و زير سطحي تست ذرات مغناطيسي(MT)کاربرد فراوان دارد. اين روش بخاطر قابليت آن در پيدا کردن عيوب زير سطحي که به سطح راه پيدا نکرده اند در مورد مواد فرو مغناطيسي ، ترجيح داده مي شود بخاطر وجود اين مزيت نسبت به تست مايعات نافذ، براي تمام مواد فرومغناطيسي استفاده از روش تست ذرات مغناطيسي روش مرسومي مي باشد.
وقتي که يک ماده ي فرومغناطيس در اثر اعمال ميدان مغناطيسي به صورت مغناطيسي در مي آيد، ناپيوستگيهايي که خطوط ميدان مغناطيسي را قطع مي کنند باعث به وجود آمدن يک نشت ميدان مغناطيسي اطراف خود مي گردند، ذرات ريز مواد فرومغناطيس که به صورت پودر درآمده اند روي سطح مورد نظر پاشيده مي شوند و توسط نشتي ميدان به وجود آمده در اثر ناپيوستگي جذب مي شوند و اين ذرات جمع شده در روي نشتي ميدان باعث ديده شدن ناپيوستگي و محل آن مي گردند علاوه بر آن، شکل و مقدار ناپيوستگي را نيز نشان مي دهند. براي به دست آوردن بيشترين حساسيت در اين روش، استفاده از ذرات مغناطيسي داراي خاصيت فلوئورسنت که در محصولات نفتي به صورت نامحلول قرار گرفته اند با روش پيوسته و همراه با جريان تمام موج( Full wave DC continuous) به دست مي آيد.
تست ذرات مغناطيسي روش حساسي براي پيدا کردن ترکهاي کوچک و کم عمق سطحي در مواد فرومغناطيس مي باشد، در صورتي که باز شدگي دهانه ي ترکهاي سطحي بسيار زياد باشد در روي اين گونه ترکها هيچ الگويي از ذرات مغناطيسي جمع نمي شود زيرا دهانه ي ترک آنقدر بزرگ است که ذرات مغناطيسي قادر به پل زدن روي آنها نمي باشند.
در صورتي که ناپيوستگي ظريف و تيز باشد و همچنين بسيار نزديک سطح نيز باشد مثل يک رشته ي بلند از يک ناخالصي غير فلزي، يک نشانه ي تيز در اثر آن روي سطح به وجود مي آيد. هر چقدر که ناپيوستگي داراي عمق بيشتري باشد آنگاه نشانه به وجود آمده در اثر آن هم داراي وضوح بيشتري مي شود.نشانه هاي به وجود آمده در اثر ذرات مغناطيسي به صورت مستقيم روي سطح به وجود مي آيند و از عيوب واقعي، شکلهاي مغناطيسي بوجود مي آورند. هيچ محدوديتي در اندازه و شکل قطعه ي مورد آزمايش وجود ندارد. معمولا نياز به تميزکاري اوليه زيادي ندارد و ترکهايي که توسط مواد اضافي پر شده اند را مي توان به راحتي شناسايي کرد.
