آزمون ذرات مغناطیسی
آزمون ذرات مغناطیسی برای آزمایش موادی استفاده می شود که می توانند به سادگی مغناطیس می شوند. این روش قادر است عیوب راه به در سطح و درست زیر سطح را شناسایی کند. در این روش ابتدا نمونه آزمایش با استفاده از آهن ربای دائمی یا الکتریکی و یا با عبور جریان الکتریکی از میان یا اطراف نمونه مغناطیسی می شود. میدان مغناطیسی که وارد نمونه می شود از خطوط نیروی مغناطیسی تشکیل شده است. هرگاه عیبی وجود داشته باشد که جریان خطوط نیروی مغناطیسی را قطع کند، بعضی از این خطوط باید از نمونه خارج و دوباره به آن وارد می شوند. این نقاط خروج و ورود مجدد قطب های مغناطیسی مخالفی را تشکیل می دهند. هنگامی که ذرات مغناطیسی روی سطح چنین نمونه ای پاشیده شود، توسط این قطب های مغناطیسی جذب شده تا نشانه واضحی ایجاد گردد. این نشانه تقریبی از اندازه و شکل عیب است.
بسته به نوع کاربرد، شیوه های مغناطیسی کردن مختلفی وجود دارد که در آزمون ذرات مغناطیسی استفاده می شود. این شیوه را می توان در دو دسته زیر گروه بندی می شود:
الف) تکنیک های جریان الکتریکی مستقیم: روش هایی هستند که در آن جریان الکتریکی از میان نمونه آزمایش جاری می شود و میدان مغناطیسی تولید شده توسط این جریان الکتریکی برای شناسایی عیوب استفاده می شود.
ب) تکنیک های جریان شار مغناطیسی: در این روش شار مغناطیسی با استفاده از آهن ربای دائمی و یا با عبور جریان الکتریکی از میان یک سیم پیچ یا یک رسانا به نمونه القا می شود.
مزایای استفاده از آزمون ذرات مغناطیسی شامل مواد زیر است:
- به عملیات پیش تمیزکاری بسیار دقیقی احتباج ندارد.
- بهترین روش برای شناسایی ترک های ریز و کم عمق سطحی در مواد فرومغناطیس می باشد.
- سریع و نسبتا ساده است.
- کاملا ارزان است.
- از میان پوشش های نازک عمل می کند.
- محدودیت های کم در مورد اندازه/ شکل نمونه آزمایش دارد.
- روش آزمون غیر مخرب با قابلیت جابه جایی عالی است.
- سریع و بدون اتلاف زمان است.
بعضی از محدودیت های آزمون ذرات مغناطیسی عبارتند از:
- جهت و شدت میدان مغناطیسی مهم است.
- ماده باید فرومغناطیس باشد.
- تنها ناپیوستگی های سطحی و نردیک به سطح را آشکار می سازد.
- گاهی اوقات به جریان های الکتریکی زیاد نیاز دارد.
- قطعات معمولا باید مغناطیس زدایی شوند که ممکن است مشکل باشد.
